in & out

Door – open, closed.

Light – on and off.

You – in and out.

I – believe and doubt.

ekstatyczne uniesienie

Sparaliżował spojrzeniem,
dotykiem wprowadził ciało w drżenie,
istne ogłupienie…

Dreszcz przyjemności,
otchłań namiętności,
rozpoczął się pościg…

Złapał i przyprawił o zawrót głowy,
wygłodniałymi rękoma rozebrał do połowy,
wpadłam w sidła, zakończył łowy…

Bezbronna, otumaniona,
wiję się w jego ramionach,
poddaję się, zatracam się,
tak bardzo tego chcę,

Dzikie pożądanie,
ja dla Ciebie na główne danie,
rozkoszuj się, zanim nastąpi antycypowanie,

i strachu przeważanie

……………………………………………………

Zatrzymaj czas,
niech chwila trwa,
euforii smak
i ogień ciał…

… już mi Ciebie brak,
więc goń, złap, by znowu tak,
w ekstatycznym uniesieniu sięgać gwiazd!

...

…coraz bliżej słońca :)

say something

„Say something, I'm giving up on you,

I'm sorry that I couldn't get to you”

wspomnienia

„Tak często Cię widzę, choć tak rzadko spotykam”


Te wszystkie miejsca, ci wszyscy ludzie.. znowu powróciły wspomnienia. Wyszłam na spacer, przeszłam się przez miasto i mijając miejsca, w których.. i widząc ludzi, którzy.. wszystko wróciło, wszystko. Niby nie było tych chwil wielu, a jednak każda była na swój sposób wyjątkowa. I znowu mętlik w głowie. Chcę tam wrócić, ale boję się wrócić. Z reguły strach mnie nie paraliżował. Teraz czuję jak wszystkie mięśnie mi drętwieją na myśl o tym, jak będzie jak wrócę. Nie chcę stanąć w miejscu. Nie chcę codziennie stać w oknie wypatrując... wypatrując przeszłości. A może przyszłości?


Nieważne. Ważne jest tu i teraz, a tu i teraz się posypało. Na początek więc muszę się skupić na poskładaniu tego rozbitego lustra, które wróży cholernych, kolejnych 7 lat nieszczęścia.